Vrbica Đina (1913 — 1943), učesnica NOB-a i narodni heroj Jugoslavije. Godine 1932 je maturirala. Kako nije mogla nastaviti školovanje bila je prinuđena da radi u Duvanskoj stanici u Podgorici. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije je primljena 1934. Iste godine učestvuje kao delegat na Pokrajinskoj konferenciji SKOJ-a za Crnu Goru. 1935. godine se seli u Sarajevo. Početkom marta 1936. je uhapšena prilikom policijske provale u sarajevsku partijsku organizaciju, ali je poslije šest mjeseci oslobođena. U jesen 1936 odlazi u Zagreb gdje se upisala na Visoku ekonomsku školu. Tu se upoznala i sa svojim budućim suprugom Ljubišom Miodragovićem. 1939. se uključuje u rad Komisije za rad među ženama pri PK KPJ za Crnu Goru. Iste godine je prešla u Beograd, gdje nastavlja studije na Visokoj školi za ekonomiju i trgovinu. Aktivno je učestvovala u revolucionarnom studentskom pokretu i politički radila sa tekstilnim radnicama. U Crnoj Gori se angažovala u revolucionarnom omladinskom i ženskom pokretu. 1940. godine je na Petoj pokrajinskoj konferenciji SKOJ-a za Crnu Goru, Boku i Sandžak izabrana za članicu Pokrajinskog komiteta. Početkom 1941. godine je apsolvirala, a u februaru se vjenčala, nakon čega zajedno sa suprugom odlazi za Podgoricu. Poslije Aprilskog rata 1941. aktivno je učestvovala u organizovanju ustanka u Crnoj Gori. Učestvovala je u Trinaestojulskom ustanku. Posle pogibije supruga u Sandžaku, septembra 1941, Đina se vratila u Crnu Goru gdje je radila na organizovanju omladine. Na Prvoj pokrajinskoj konferenciji Crnogorske omladine, novembra 1941, izabrana je za članicu Pokrajinskog i Izvršnog odbora. Tokom zime 1941/42. godine radila je na učvršćivanju organizacija SKOJ-a i na formiranju prvih odbora žena na području Podgorice i Cetinja. Marta 1942. godine, kao politički komesar Centralne bolnice, povlačila se sa partizanskim jedninicama iz Crne Gore prema zapadnoj Bosni. Od jula 1942. do aprila 1943. godine je bila zadužena za agitaciju i rad sa ženama. Bila je delegat na Prvoj konferenciji AFŽ-a održanoj decembra 1942. u Bosanskom Petrovcu kada je izabrana za članicu Centralnog odbora. U maju 1943. Druga krajiška brigada, u kojoj je bila članica Politodjela, dobila je zadatak da olakša položaj glavne grupacije i Vrhovnog štaba. Poginula je u blizini sela Blatnice kod Teslića, 29. maja 1943. godine. Za narodnog heroja je proglašena 1953.